Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
cabir — ə. 1) cəbr edən, zor işlədən, zülmkar; 2) sınıqçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəbbar — ə. 1) qüvvət, qüdrət, əzəmət sahibi; 2) cəbr edən, zülm edən; 3) sınıqçı; 4) m. Allah; 5) astronomiyada: Orion bürcü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şikəstəbənd — f. .EK sınıqçı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bitab — z. <fars.> Tabsız, taqətsiz, üzgün. Bitab olmaq. Bitab düşmək. – Şəm istər müttəsil bitab öz pərvanəsin; Qönçeyi gül əndəlibin naleyi zarın sevər. Qövsi. Gülsüm ağlamaqdan bir payədə bitab olmuşdu ki, yolu gedə bilmirdi. Ə. H.. Biçarə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məşəqqət — <ər.> 1. is. Əzab, əziyyət, sıxıntı, zəhmət, möhnət. Gözlərindən və üzündən <dərvişin> yuxu və məşəqqət görünürdü. A. D.. Qurtarmışdı qışın sərt məşəqqəti; Açırdı ürəyi yazın ləzzəti. H. K. S.. Məşəqqət çəkmək – əzab çəkmək, əziyyət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəhayət — <ər.> 1. is. Son, axır, qurtaracaq. Hər şeydə başlanğıc və nəhayət vardır. Bu işin nəhayəti nə olacaq? – Həyat nəşəsilə titrəyir içim; Parlaq gələcəyim, nəhayətim var. M. Müş.. Nəhayət vermək (qoymaq) – saxlamaq, dayandırmaq, son vermək.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qırıqçı — dan. bax sınıqçı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sappasağ — bax sapsağ. <Sərvinaz qarı:> Bir qoca sınıqçı taxta qoyub sarıdı, bir azdan sonra sappasağ oldu. B. Bayramov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sarımaq — f. 1. Bir şeyin üzərinə dolamaq. Yumaq sarımaq. – O əllər . . cəhrə dolandırmaqdan, lülə sarımaqdan qabar olub, ağaca dönmüşdü. Ə. Ə.. 2. İp və s. ilə üstündən, hər tərəfdən dövrələmə bağlamaq. Qutuları sarımaq. Kitabları sarımaq. // İp və s. ilə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
